Sunday, October 13, 2013

ေအာင္ျမင္ခ်င္ေသာ လူငယ္တိုင္းသို႔ ( ၂ )



“ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ကိုင္ဖူးတယ္ အစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္ ဝါသနာမပါဘူး။ မကၽြမ္းက်င္ဘူး။ ဒီလုပ္ငန္းမွာေတာ႔ ဝါသနာပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္မႈလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ရိွပါတယ္။ စိတ္လည္းဝင္စားတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ပါ။”

“ဟုတ္ၿပီ။ မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ နည္းနည္းနီးစပ္လာၿပီ။ ဆက္ေမးမယ္။ မင္းဘဝရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ မင္းဘာေတြျပင္ဆင္ၿပီးၿပီလဲ။”


“ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း မသိဘူး။ နားမလည္ဘူး။”


“ဒီလိုေလ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးဆိုၿပီး ၿခံဳၿပီးလုံးမခ်နဲ႔ကြ။ ေစာေစာကေျပာသလို တိက်မွ၊ ေသခ်ာမွ၊ ပိုင္ႏိုင္မွ မဟုတ္လား။ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ဦးရဲ႕ ပုံရိပ္စိတ္ကူးကို ညီေလးအေနနဲ႔ အထင္အရွား အပီအျပင္ သိျမင္ဖို႔လိုတယ္ကြဲ႕။ အဲဒီလို ကိုယ္႔ဘဝရည္ရြယ္ခ်က္ေရာ၊ ယုံၾကည္ရာ အထင္အရွားသိျမင္ျခင္းကို ( Imagination ) လို႔ ေခၚတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ Self-image ေပါ႔။ Self-image ထင္ရွားပီျပင္ေနၿပီဆိုရင္ အဲဒီအတိုင္းျဖစ္ေပၚလာဖို႔ ရရိွဖို႔အတြက္ အလိုအေလ်ာက္ စီစဥ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ( Auto Suggestion ) ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ေလ။ မင္း ဒီအထိ နားလည္ရဲ႕လား။”

“ဟုတ္ကဲ႔အစ္ကို၊ ကိုယ္႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္ ပုံရိပ္အေနအထားကို အတိအက် အေသအခ်ာျဖစ္ဖို႔ ေျပာတာမဟုတ္လား။ အဲဒီတိက်တဲ႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္ပုံရိပ္ဟာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အမွန္တကယ္ျဖစ္ခ်င္ၿပီး၊ လိုလားေတာင္႔တတဲ႔အရာ ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာတာေပါ႔ေနာ္။”
“ဟုတ္တယ္ အျခားသူတစ္ဦးက တိုက္တြန္းလုိ႔၊ အားေပးလို႔၊ တျခားသူကို အားက်လို႔၊ သူလိုျဖစ္ခ်င္လို႔ဆိုတဲ႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားေနတဲ႔စိတ္ဟာ ဘဝတိုးတက္ေရးအတြက္ ဒုကၡအေပးဆုံးပဲ။ မဟာ အတားအဆီးႀကီးတစ္ခုပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္ပုံရိပ္ အထင္အရွားရိွေနဖို႔ စီစစ္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ ညီေလး။ အဲဒီဘဝရည္မွန္းခ်က္အထင္အရွားရိွေနၿပီဆိုရင္ ကိုယ္႔ရဲ႕မသိစိတ္ရဲ႕ မဟာစြမ္းအားကိုပါ ရယူအသုံးျပဳႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒါဆိုရင္ မင္းဘဝ ေအာင္ျမင္ဖို႔ျဖစ္လာၿပီေပါ႔။”
“သိစိတ္နဲ႔ မသိစိတ္ကိုေတာ႔ ေရျပင္ထက္မွာေပၚေနတဲ႔ ေရခဲတုံးအပိုင္းေလးဟာ သိစိတ္ဆိုရင္၊ ေရေအာက္မွာရိွေနတဲ႔ မျမင္ရတဲ႔အပိုင္းက မသိစိတ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ မသိစိတ္ဟာ ရျမင္သာဖို႔ မလြယ္ကူသလို ဘယ္ေလာက္က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ နက္ရွဳိင္းတယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္ဘူးတဲ႔။ အစ္ကို ေစာေစာကေျပာတဲ႔အထဲမွာ သိစိတ္တစ္ဝက္အေျခအေနဆိုတာ ဘယ္အပိုင္းလဲ ေျပာျပပါဦး။”
“မွန္တယ္၊ လူေတြေျပာဆို၊ ထိေတြ႔ခံစားေနၾကတာေတြက သိစိတ္ထဲမွာပဲရိွေနၾကတာပါ။ မသိစိတ္ကေတာ႔ မျမင္သာ၊ မထင္ရွားေပမဲ႔ အလြန္က်ယ္ျပန္႔နက္ရိွဳင္းၿပီး အႏႈိင္းမဲ႔စြမ္းအားႀကီးမားလွပါတယ္။ သိစိတ္တစ္ဝက္ ( Subconscious ) အေၾကာင္းေျပာရရင္ သိစိတ္နဲ႔ မသိစိတ္ၾကားမွာ ရိွေနတဲ႔ စိတ္အေျခအေနတစ္ခုပါ။ သိစိတ္နဲ႔ လက္ခံယူဆယုံၾကည္ထားတာေတြကို သိစိတ္တစ္ဝက္အေနအထားမွာ မွတ္သားျပဳထားတာေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္စိစစ္တယ္။ အရင္က မွတ္သားျပဳထားတာေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတယ္ဆိုရင္ လက္ခံယုံၾကည္သြားေတာ႔တာပဲ။ အဲဒီယုံၾကည္မႈဟာ မသိစိတ္ထဲအထိ ေရာက္ရိွလက္ခံၿပီဆိုရင္ေတာ႔ အဲဒီယုံၾကည္ခ်က္အတိုင္း အထေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားေတာ႔တာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ”
“ဒါေပမယ္႔ ဘာျဖစ္လဲအစ္ကို။ မသိစိတ္မွာ ယုံၾကည္လက္ခံဖို႔အတြက္ကေရာ..”
“ဒါေပမယ္႔ဆိုတာ ဒီလိုပါ။ မသိစိတ္ကို မေရာက္ခင္ သိစိတ္နဲ႔ ေတြ႔ထိသိရိွမွတ္သားမႈေတြကို သိစိတ္တစ္ဝက္အေနအထားမွာ အမွတ္အသားျပဳထားတာေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္စဥ္းစားစိစစ္တဲ႔အခါ အရင္က မွတ္သားထားတာေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ ရိွ၊ မရိွ ၾကည္႔တယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ အရင္က အမွတ္အသားျပဳထားတဲ႔အခ်က္ေတြ အစြဲေတြနဲ႔တိုင္းတာ ကိုက္ညိွတတ္ၾကတယ္။ တကယ္႔အမွန္တရား ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ အစြဲနဲ႔ သုံးသပ္မိေနတာေတြ ရိွတတ္တာေတြရိွတယ္။ အဲဒီမွာ အစြဲဆိုတာ အမွန္ မဟုတ္ဘူးေလ။ အမွန္မဟုတ္တဲ႔ အစြဲနဲ႔ ကိုက္ညိွခ်င္႔တြက္ေတာ႔ ထြက္လာတဲ႔အေျဖကလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ျဖစ္မလာႏို္င္ေတာ႔ဘူးေပါ႔။ အစြဲေၾကာင္႔ မသိစိတ္ထဲအထိ ေရာက္မလာႏိုင္ျဖစ္သြားၿပီး၊ မသိစိတ္ရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ႔အားကိုလည္း မရႏိုင္ေတာ႔ဘဲ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေပါ႔။”
“ဟာ…ဒါဆို သိစိတ္တစ္ဝက္အေနအထားက အေတာ္႔ကို ေၾကာက္စရာပါလား။ အစြဲဆိုတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ဆုိးတာပဲေနာ္။ အဲဒါကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး မသိစိတ္ထဲအထိ လက္ခံယံုၾကည္ဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲအစ္ကို။”
“အစြဲဆိုတာကို ေက်ာ္လြန္ဖို႔ အင္မတန္လြယ္ကူလွပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အစြဲျပဳတ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ကေတာ႔ မလြယ္ဘူး။ ဗုဒၶဘုရားေဟာၾကားတဲ႔ တရားေတာ္ထဲမွာ အစြဲဟာ ဒီဘဝမွာတင္မက ေနာင္ဘဝအထိေစ႔ေဆာင္ရိုက္ခတ္ေစတတ္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ အရင္ဘဝက ေမ်ာက္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔သူက ဒီဘဝလူျဖစ္လာရင္ေတာင္ ေမ်ာက္လိုအမူအက်င္႔ေတြ ရိွေနတတ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါအစြဲေၾကာင္႔ေပါ႔။ ဒီအစြဲကို ဖယ္ရွားေက်ာ္လြန္ဖို႔အတြက္ “ကမာၻေလာကႀကီးထဲမွာ အေၾကာင္းမွ ကင္းပေသာ အက်ဳိးမရိွသလို၊ အက်ဳိးမွ ကင္းပေသာ အေၾကာင္းမရိွ” ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိရိွလက္ခံထားဖို႔ လိုတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သင္႔တင္ေလွ်ာက္ပတ္စြာ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္တတ္ဖို႔လည္းလိုတယ္။ အေျခအေန အေၾကာင္းတရား အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုမွာ စိတ္ကူးယဥ္တာေတြ၊ အစြဲအယူေတြကင္းတဲ႔ ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္စပ္မႈ၊ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္မႈကို မွ်မွ်တတ ရွႈျမင္ရမယ္။”
“အစ္ကို တရားေဟာေနတာလား။ ကၽြန္ေတာ္က ေအာင္ျမင္တဲ႔ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္တာဗ်။ ဘုန္းႀကီးဝတ္ တရားအားထုတ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ အစ္ကို။”
“ေဟ… အစ္ကိုက ညီေလးကို တရားေဟာေနတာလို႔ မင္း ယူဆသလား။ တကယ္ေတာ႔ ဓမၼ=တရား=မွ်မွ်တတ က်င္႔ႀကံအားထုတ္ျခင္းပဲ။ ေလာကီေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေလာကုတၱရာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ မွ်တမႈမွာ အေျခခံတဲ႔ အက်င္႔စရဏ ရိွရမယ္ကြ။ မွ်တမႈရိွေနတဲ႔အတြက္ အစြန္းတစ္ဖက္ မေရာက္ေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ကမာၻေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြ ျပႆနာေတြရဲ႕ အေျခခံအေၾကာင္းတရားဟာ မမွ်တမႈေၾကာင္႔ပဲ။ စီးပြါးေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးနယ္ပယ္ေတြမွာေပါ႔။ အဲဒီမွာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အတြင္းခံဟာလည္း မွ်မွ်တတေတြးေတာႀကံစည္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အစြဲကင္းပႏိုင္မွာပါပဲ ညီေလးရဲ႕။ အစြဲဆိုတဲ႔အထဲမွာ မမွ်တမႈ၊ မျမင္သာမႈနဲ႔ မေတြးေတာ၊ မႀကံစည္ႏိုင္မႈေတြပါရိွေနတယ္။ အမွန္ကို ျမင္ၿပီး အမွန္ကို လက္ခံႏိုင္မႈ မရိွတာမ်ဳိးေတြေပါ႔။ ဒီေတာ႔”
“ဟုတ္ကဲ႔အစ္ကို၊ အစြဲဆိုတာကို ေက်ာ္လြန္ဖို႔ ေၾကာင္းက်ဳိးညီညီနဲ႔ ေကာင္းဆုိးအလီလီကို မွ်မွ်တတ စိစစ္ေဝဖန္ၿပီး လက္ခံႏိုင္ရမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ပါၿပီ အစ္ကို။ ေအာင္ျမင္တဲ႔လုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ထပ္ၿပီး ဘယ္လိုျပဳမူ ေျပာဆိုရမယ္ဆိုတာ ေျပာျပပါဦး။”
“ဟုတ္ၿပီ၊ ေကာင္းဆိုး အလီလီကို ေၾကာင္းက်ဳိးညီညီ စိစစ္လက္ခံႏိုင္စြမ္းဟာ မင္းရဲ႕ယုံၾကည္မႈကို ခိုင္မာေစတာပဲ ညီေလးရဲ႕။ မင္းရဲ႕ မသိစိတ္ထဲအထိ မင္းရဲ႕ဘဝရည္မွန္းပုံရိပ္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာ လက္ခံယုံၾကည္လာေစတာပဲ။ မသိစိတ္ထဲက လက္ခံယုံၾကည္ၿပီဆိုရင္ မင္းရဲ႕ယုံၾကည္မႈ အထေျမာက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ( ၇၀%) ေသခ်ာသြားၿပီ။”
“ရာႏႈန္းျပည္႔ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲအစ္ကို။”
“ရာႏႈန္းျပည္႔ေအာင္ျမင္ဖို႔ဆိုရင္ တကယ္လက္ေတြ႔လုပ္ကိုင္ဖို႔ပဲ”
“ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ”
“ဘယ္လိုလုပ္ကိုင္ရမလဲဆိုေတာ႔ လက္ေတြ႔ၾကတဲ႔အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႔ပဲ။ ဒီအပိုင္းက စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေအာင္ၾကည္႔ရတာဆိုေတာ႔ နည္းနည္းရွႈပ္ေထြးသလိုေတာ႔ရိွတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ရင္ ရွင္းပါတယ္။ ညီေလးရဲ႕ဘဝရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ႔ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္းရွင္ပုံရိပ္ကို စိတ္ကူးနဲ႔ျမင္ေအာင္ ပုံေဖၚၾကည္႔ၾကစို႔။”
“စိတ္ကူးယဥ္ၾကည္႔တာကို ေျပာတာလားအစ္ကို။”
“စိတ္ကူးယဥ္တယ္ဆိုတာ ေရရာတိက်မႈ မရိွဘူး။ ေမွ်ာ္လင္႔တာသက္သက္ပဲ။ အခုေျပာတဲ႔စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေအာင္ပုံေဖၚၾကည္႔တာကေတာ႔ ေရရာတိက်မႈရိွၿပီး၊ လက္ေတြ႔အေနအထားကိုပါ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲယူႏိုင္တာ ေတြ႔ရလိမ္႔မယ္။ ညီေလးက ေအာင္ျမင္တဲ႔ ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္တာဆိုေတာ႔ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ေအာင္ျမင္ခ်င္တာလဲ။ ဘယ္လိုပုံစံ၊ ဘယ္လိုအေနအထားလဲ ဆိုတာ ညီေလးရဲ႕စိတ္ကူးမွာ ျမင္ေအာင္ၾကည္႔ပါဦး။”
“ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၾကည္႔မယ္ေနာ္အစ္ကို။”
“ေျပာၾကည္႔ဖို႔ သက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္၊ ရခ်င္တဲ႔အတိုင္း တိတိက်က် ပုံေဖၚၾကည္႔ဖို႔ပဲ။”
“ဟုတ္ကဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္၊ ရခ်င္တဲ႔ပုံစံအေနအထားက ဟိုတယ္သုံးခုပိုင္ခ်င္တာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတာထက္ ညီေလး တကယ္ရရိွပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ မွန္ရဲ႕လားဆိုတာ ေသခ်ာဖို႔ပဲ။”
“ဟုတ္ကဲ႔၊ ေသခ်ာပါတယ္။”
“ဟုတ္ၿပီ၊ ဒါဆိုရင္ ဘယ္အခ်ိန္အတြင္း ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ရရိွေအာင္ျမင္ခ်င္တာလဲ။”
“ဘယ္ေလာက္အၾကာအတြင္းဆိုတာေတာ႔ မေျပာတတ္ဘူးေလအစ္ကို။ အျမန္ဆုံးျဖစ္ခ်င္တာပဲ။ ရခ်င္တာပဲ။”
“ဒါဆို ညီေလး၊ အသက္၉၀ေက်ာ္မွ ပိုင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလဲ။”
“အဲဒီေလာက္ႀကီးေတာ႔ မၾကာခ်င္ဘူး။ အသက္၉၀က်မွဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမွလုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။”
“အဲဒါေၾကာင္႔ အစ္ကိုေျပာတာပဲ။ ပိုင္ႏိုင္ေသခ်ာဖို႔လိုတယ္ဆိုတာေပါ႔။ ဆိုလိုတာကကြာ ကိုယ္လိုခ်င္၊ ရခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ကာလ အကန္႔အသတ္နဲ႔ အေနအထားကို ကိုယ္တိုင္ေသခ်ာတိက်ဖို႔ပဲ။ ေသခ်ာတိက်မႈမရိွရင္ ေဝဝါး ေဝးကြာေနမွာပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ”
“ဟုတ္ကဲ႔ အစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါၿပီ။ ခိုင္မာေသခ်ာေအာင္ ေသခ်ာ စိစစ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ပါမယ္ အစ္ကို။ အစ္ကို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လို လုပ္ကိုင္ျပဳမႈေျပာဆိုရမယ္ဆိုတာေတာ႔ ေျပာေပးပါေနာ္။ ”
“စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပင္ဆင္မႈနဲ႔အတူ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြေရာ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚတာေတြေရာ မိမိဘဝ ရည္မွန္းခ်က္ပုံရိပ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ျပဳမႈေျပာဆိုရမယ္။ ဆိုပါေတာ႔ကြာ။ ကိုယ္က ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္းရွင္းႀကီးျဖစ္ခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ႔ျပဳမူစဥ္းစားေတြးေခၚေနတဲ႔ပုံစံက သာမာန္ဆိုက္ကားသမားတစ္ေယာက္လိုပဲဆိုရင္ အဲဒီရည္ရြယ္ပန္းတိုင္ဘယ္ေတာ႔မွ မေရာက္ႏိုင္ဘူး။ မရႏိုင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ထိုက္တန္မႈမရိွလို႔ပဲ။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔အဆင္႔အတန္းနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔၊ ထိုက္တန္တဲ႔ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို၊ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈနဲ႔ တာဝန္ယူ၊ တာဝန္ခံမႈေတြ ျပည္႔ဝဖို႔လည္း လုိေသးတယ္။ လူအမ်ားစုက ျဖစ္ခ်င္ၾက၊ ရခ်င္ၾက၊ ေရာက္ခ်င္ၾကေပမယ္႔ ကိုယ္ရည္ကို္ယ္ေသြး၊ အမူအက်င္႔စရိုက္ေတြကိုေတာ႔ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္၊ ရခ်င္၊ ေရာက္ခ်င္တဲ႔အဆင္႔အတန္းနဲ႔ ကိုက္ညီမႈရိွေအာင္၊ ထိုက္တန္မႈရိွေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ သူတို႔လားရာနဲ႔ ေဝးေနၾကေတာ႔တာေပါ႔။ အဲဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္ ျပည္႔ဝရရိွဖို႔ဆိုရင္ (၁) ဘဝရည္မွန္းခ်က္ပုံရိပ္ ခိုင္မာျပတ္သားေနရမယ္။ ပစၥဳပၸန္မွာ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေနရမယ္။ (၂) အဲဒီ ဘဝရည္မွန္းခ်က္ပံုရိပ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ္႔ အျပဳအမူ အေျပာအဆိုရိွရမယ္။ (၃) ဘဝရည္မွန္းခ်က္ ကာလအကန္႔အသတ္လည္း ထားရမယ္။ (၄) ဘဝရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ႔ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ႀကံစည္စိတ္ကူးမႈေတြ အၿမဲရွာေဖြေနရမယ္။ (၅) ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ကတိတည္ပါေစ။”
ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကို အေျပးအလႊားလာေရာက္ရိုက္ခတ္ေနတဲ႔ လႈိင္းလုံးျဖဴျဖဴႀကီးေတြ တဝုန္းဝုန္း၊ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာတဲ႔ ေလျပည္က ေအးျမျမ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လူငယ္ေလးေမာင္အာကာၿဖိဳးတို႔လည္း အေတြးကိုယ္စီႏွင္႔ ၿငိမ္သက္သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုၿငိမ္သက္သြားျခင္းဟာ လူငယ္ေလးေမာင္အာကာအတြက္ အနာဂါတ္ဘဝပုံရိပ္တစ္ခုကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔ တြန္းပို႔ေနတာမ်ားလားလို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတြးမိပါတယ္။”

ေခ်ာင္းသာက ျပန္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ပုံမွန္အလုပ္ေတြနဲ႔ လုံးခ်ာလည္ေနရင္းတစ္ရက္၊ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕အီးေမးလ္ကို ဖြင္႔အၾကည္႔မွာ ေမးလ္အသစ္တစ္ခု ပို႔ထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဘယ္သူလဲ၊ ဘာအေၾကာင္းလဲလို႔ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ကလစ္လုပ္လိုက္ေတာ႔….
“အစ္ကို……
ေနေကာင္းရဲ႕လား။ ကၽြန္ေတာ္အခု စြန္႔ဦးတီထြင္လုပ္ငန္းရွင္သင္တန္း တက္ေရာက္ေနပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ ၾသစေၾတးလ်က မာစတာဘြဲ႔ယူၿပီး ကၽြန္ေတာ္ရည္မွန္းထားတဲ႔ ဟိုတယ္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေတာ႔မယ္အစ္ကို။ အစ္ကိုေျပာတဲ႔ “ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ခြင္႔ရိွတဲ႔ေလာကႀကီးထဲမွာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ေတာ႔ေမ႔ေနတတ္ၾကတယ္။” ဆိုတဲ႔ စကားကို ကၽြန္ေတာ္  မေမ႔ပါဘူး။ အၿမဲတမ္းသတိရေနပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မပါေအာင္လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ လက္ေတြ႔က်က် ေၾကာင္းက်ဳိးညီညီနဲ႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အစ္ကို။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကို။ အစ္ကို႔ကို တစ္ခု ေတာင္းပန္ခ်င္တာလည္းရိွေသးတယ္။ ေတာင္းဆုိတာ ဆိုရင္လည္း မွန္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လို ေအာင္ျမင္ဖို႔ႀကိဳးစားခ်င္ေပမဲ႔ ကိုယ္လိုလားတဲ႔ ဘဝေအာင္ျမင္မႈကို ရွာမေတြ႔ေသးသူ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အစ္ကို႔စာေပအေရးအသားနဲ႔ ျဖန္႔ေဝေပးခ်င္လို႔ပါအစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾသစေၾတးလ်က ျပန္လာရင္ အစ္ကို႔ကို လာေရာက္ေတြ႔ဆုံပါဦးမယ္။ အစ္ကိုေျပာျပတဲ႔ လက္ေတြ႔က်တဲ႔စကားေတြ ၾကားခ်င္ပါေသးတယ္ အစ္ကို။ အစ္ကိုတို႔ မိသားစု ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ေလးစားခ်စ္ခင္လ်က္…..”
“ေမာင္အာကာၿဖိဳး” ဆိုတဲ႔ စာေလးကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ေၾသာ္…. ေခ်ာင္းသာက ျပန္လာတာ ဘာမွ မၾကာေသးဘူး ထင္ေပမယ္႔ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ႔ၿပီးပဲ။  အဲဒီ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ဆိုတဲ႔ ကာလအတြင္းမွာ ေမာင္အာကာၿဖိဳး ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားတာက အံ႔ၾသစရာပါ။
“ေၾသာ္…ျဖစ္ခ်င္စိတ္၊ ျဖစ္ခ်င္စိတ္။ ျဖစ္ခ်င္စိတ္က ဘဝေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးပါလားေနာ္” လို႔ ေတြးရင္း တိုးတက္ခ်င္ေသာ လူငယ္တိုင္းသို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ဒီစာစုကို ေရးလိုက္ပါတယ္။

                                                                                          ႏိုင္စြမ္း
(    ရည္ညႊန္း။  ။ Dr. Robert Anthony’s Beyond Positive Thinking      )

ေအာင္ျမင္ခ်င္ေသာ လူငယ္တိုင္းသို႔



ေအာင္ျမင္ခ်င္ေသာ လူငယ္တိုင္းသို႔

ႏိုင္စြမ္း

( အေတြးအျမင္မဂၢဇင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ ဆရာႏိုင္စြမ္း၏ ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ကူးယူေဖၚျပပါသည္။ )

          လူငယ္တိုင္း ေအာင္ျမင္ခ်င္စိတ္ရိွၾကပါတယ္။ သို႔ေပမယ္႔ ကိုယ္အမွန္တကယ္လိုလားတဲ႔ ဘဝရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေရြးခ်ယ္ရာမွာေတာ႔ မေရမရာျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္အမွန္တကယ္လိုလားတဲ႔ ဘဝေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ေရြးခ်ယ္စိစစ္ႏိုင္ၾကဖို႔ အႀကံျပဳေရးသားတင္ျပလိုက္ပါတယ္။

        
        အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခကို အလုပ္ကိစၥတစ္ခုအတြက္ သြားေရာက္ ေရာက္ရိွခဲ႔တဲ႔ေန႔ပါ။ ထုံးစံအတိုင္း တည္းခိုဖို႔ေဟာ္တယ္တစ္ခုကို သြားေရာက္စုံစမ္းရင္း အဲဒီဟုိတယ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ “အာကာၿဖိဳး” ဆိုတဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံပါတယ္။ တည္းခိုေနထိုင္ဖို႔ ဧည္႔သည္စာရင္းမွာ အမည္စာရင္းေပးၿပီး အလုပ္အကိုင္ကိုပါ ဆက္ေမးတဲ႔အခါ ကၽြန္ေတာ္က စာေရးဆရာ” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ႔ စာရင္းေရးသြင္းေနတဲ႔ ဒီလူငယ္ေလးက စိတ္ဝင္စားသြားပါတယ္။  အဲဒီေနာက္ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ေခတၱေနထိုင္ရမယ္႔ အခန္းကို လိုက္႔ပို႔ေပးပါတယ္။

          ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ႔ သူ႔ရဲ႕အလုပ္နားရက္ျဖစ္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ သြားေရာက္လည္ပတ္ခ်င္တဲ႔ေနရာေတြကို ဆိုင္ကယ္တကၠစီအငွားအျဖစ္လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ အလုပ္နားရက္ေတြမွာ ဆိုင္ကယ္တကၠစီဆြဲၿပီး အျခားဝင္ေငြရွာတဲ႔အေၾကာင္းသိရပါတယ္။ အဲဒီလိုလိုက္ပို႔ေပးရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္မင္သြားၾကၿပီး သူ႔ရဲ႕စိတ္ရင္းေကာင္းကိုလည္း သတိျပဳမိပါတယ္။

          အစ္ကို…ကၽြန္ေတာ္လည္း စာဖတ္ဝါသနာပါပါတယ္။ ေရးေတာ႔ မေရးတတ္ဘူးေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္တဲ႔စာအုပ္အေတာ္မ်ားမ်ား ရိွတယ္။ ခ်စ္၊ ႀကိဳက္၊ ကြဲ၊ ညားေတြကေတာ႔ မဖတ္ဘူးအစ္ကို။ ေၾကာင္ကြက္ေတြနဲ႔ သရုပ္ေဖၚထားတဲ႔ ဗီဒီယိုရုပ္ရွင္ေတြလည္း မၾကည္႔ဘူးဗ်။ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြ အဖတ္မ်ားတယ္။ အဲဒီမွာေလ ကၽြန္ေတာ္႔စာအုပ္စင္။” လို႔ သူ႔အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ စီထားတဲ႔ စာအုပ္စင္ကို ျပတယ္။

          သူ႔ရဲ႕အခန္းေလးက ဟုိတယ္စတိုခန္းေဘးနားမွာရိွၿပီး၊ သူအိပ္ဖို႔ ခုတင္ေသးေသးတစ္လုံးပဲ ရိွပါတယ္။ ေခါင္းရင္းမွာ ဂစ္တာတစ္လုံးက ဘုရားပုံေတာ္ရဲ႕ေအာက္မွာ ခ်ိတ္လွ်က္ေတြ႔ရပါတယ္။ ေျခရင္းဘက္အဝင္တံခါးရဲ႕ ေက်ာဘက္မွာေတာ႔ စက္ဝိုင္းတစ္ခု၊ စက္ဝိုင္းအလယ္မွာ အနက္ေရာင္အစက္ေလးတစ္ခု ေတြ႔ရပါတယ္။ တံခါးပိတ္လိုက္ရင္ အဲဒီစက္ဝိုင္းနဲ႔အစက္ေလးကို ေတြ႔ေနရေအာင္ စီစဥ္ထားတာပါ။ အဲဒီစက္ဝိုင္းေလးက စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး စိတ္စြမ္းအားထက္ျမက္ေအာင္၊ စိတ္ခိုင္မာေအာင္စိတ္က်င္႔စဥ္လုပ္ဖို႔ပါ။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနခ်ိန္မွာ စက္ဝိုင္းထဲက အနက္ေလးကို စူးစိုက္ၾကည္႔ၿပီး စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ ေလ႔က်င္တာပါ။

          အင္း…ဒီလူငယ္ေလးက စာအုပ္ေတြျပတဲ႔အတိုင္း လုပ္ၾကည္႔ေနတာပါလား၊ စမ္းသပ္ေနတာပါလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိပါတယ္။ စာအုပ္စင္ေပၚက စာအုပ္ေတြကို ေသခ်ာၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ေဒးကာနက္ခ်ီ၊ ဆစ္ဂမန္ဖရြိဳက္ စတဲ႔ ဆရာေတြရဲ႕ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြ၊ ၿပီးေတာ႔ ေအာင္ျမင္ေရးတက္က်မ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး စသည္ျဖင္႔ ေတြ႔ရပါတယ္။

          “အင္း…ညီေလးက စာေတာ္ေတာ္ဖတ္တယ္ေနာ္။ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ မ်ားမ်ားဖတ္ေတာ႔ မ်ားမ်ားသိတာေပါ႔။”

          “ဒါေပမဲ႔ …..အစ္ကို”

          ရုတ္တရက္ သူေျပာလိုက္တဲ႔စကားေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ေသခ်ာၾကည္႔လိုက္ေတာ႔  ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနတဲ႔ မ်က္ဝန္းကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
          “ေဟ….ဘာျဖစ္လို႔လဲညီေလးရဲ႕ ေျပာပါဦး။”

          “တခ်ဳိ႕အခ်က္ေတြက ”

          သူ႔စကားကို မဆက္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ျပန္ၾကည္႔ေနပါတယ္။ ျပန္ေျပာဖို႔ စကားလုံးေရြးခ်ယ္ေနတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခုခု စိုးရိမ္ေနတာလား မသိဘူး။ သူၿငိမ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က….

          “တခ်ဳိ႕အခ်က္ေတြကို နားမလည္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာလား”

          “မဟုတ္ဘူး အစ္ကို နားလည္ပါတယ္။ လုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အံမဝင္ဘူးေပါ႔။ အဲဒီလို ခံစားရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္တစ္အုပ္ထပ္ဖတ္တယ္။ အဲဒီလိုထပ္ေတြ႔တယ္။ တက္က်မ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဆရာႀကီးေတြရဲ႕ စာအုပ္ေတြကၽြန္ေတာ္ရွာဖတ္၊ ဝယ္ဖတ္ခဲ႔တာ။ အမ်ားႀကီးဆိုမွ အေတာ္မ်ားမ်ားပဲ။”
          “ဟုတ္ၿပီအစ္ကိုသေဘာေပါက္ၿပီ။ တက္က်မ္းေတြက ေျပာျပတာေတြနဲ႔ မင္းျဖစ္ေနတာနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး။ မင္းဖတ္သေလာက္ ေျပာင္းလဲမသြားဘူး။ အနည္းအက်ဥ္းပဲ ေျပာင္းလဲတယ္လို႔ မင္းေျပာခ်င္တာ မဟုတ္လား။”

          “ဟုတ္တယ္အစ္ကို၊ အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

          “ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ အပိုင္း(၃)ပိုင္းေၾကာင္႔လို႔ ေျပာရမယ္ညီေလးရဲ႕။ (၁) မင္းဟာ မင္းဖတ္တဲ႔စာအုပ္ကေျပာတဲ႔ဆိုလိုရင္း တိုက္တြန္းခ်က္ကိုနားမလည္လို႔၊ သေဘာေပါက္လြဲေနလို႔ ျဖစ္လိမ္႔မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ (၂)မင္းဖတ္တဲ႔စာအုပ္ကေျပာတဲ႔တိုက္တြန္းတဲ႔အခ်က္ကို မင္းလိုက္နာေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းလို႔၊ ယုံၾကည္မႈမရိွလို႔ ျဖစ္လိမ္႔မယ္ညီေလးရဲ႕။ စာေရးသားျပဳစုတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြက တကယ္႔ေစတနာအျပည္႔နဲ႔ အတိအက် အေသအခ်ာ ေရးသားျပတာေတြခ်ည္းပါ။ ”

“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမသိဘူးအစ္ကိုရာ။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းကို ေအာင္ျမင္ခ်င္တာဗ်။ ဒါေၾကာင္႔ ႀကိဳးစားေလ႔က်င္႔ခဲ႔တာပါ။ ထင္သေလာက္ျဖစ္မလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဓါတ္က်လာတယ္ဗ်ာ။”

“စိတ္ဓါတ္မက်ပါနဲ႔ ညီေလးရာ။ မင္းအသက္အရြယ္က အေတြ႔အႀကံဳေကာင္းေတြ၊ အသိပညာဗဟုသုတေတြ ျပည္႔စုံေအာင္ရွာေဖြရဦးမယ္႔အရြယ္ပဲ ရိွပါေသးတယ္။ မၾကာခင္မွာ မင္းျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာရမွာပါ။ ”

“အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကူညီမယ္ေပါ႔ ဟုတ္လား ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗ်ာ။”

“အစ္ကိုက မင္းကို ကူညီေပးတာထက္ မင္းကိုမင္းကူညီတာက ပိုအေရးႀကီးတယ္။ အစ္ကိုက မင္းကို ေအာင္ျမင္ေအာင္အားေပးတာထက္ မင္းကိုယ္မင္း ေအာင္ျမင္ခ်င္စိတ္ရိွဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ ဆိုပါေတာ႔ကြာ ပင္ျမင္႔တစ္ခုကို တက္ခ်င္တဲ႔သူအတြက္ အလြယ္ကူဆုံးနဲ႔ အျမန္ဆုံးေရာက္သြားဖို႔ ေလွကားေထာင္ေပးသလိုမ်ဳိးေပါ႔ညီေလးရာ။ ဒါေပမယ္႔ မတက္ခ်င္တဲ႔သူအတြက္ေတာ႔ တြန္းတင္တာမ်ဳိး၊ ဆြဲတင္တာမ်ဳိးေတြေတာ႔ လုပ္မေမးႏိုင္ဘူးေပါ႔။ ဒီေတာ႔”

“ေျပာပါ အစ္ကို”

“မင္းနဲ႔ငါ အတိအက် ေဆြးေႏြးဖို႔လုိၿပီဆိုေတာ႔။ လာကြာ ပင္လယ္ဘက္သြားရေအာင္ စားေသာက္စရာေတြလည္း အျပည္႔အစုံယူၿပီး ပင္လယ္ႀကီးကိုေငးေမာရင္း စကားေျပာၾကရေအာင္ကြာ။”


“ေကာင္းတယ္အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္စီစဥ္လိုက္ပါမယ္။”


 ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခက အုန္းပင္တန္းစု အရိပ္ေအာက္ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္ခုအေပၚထိုင္ရင္း စကားေျပာၾကပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ကတိုက္ခတ္လာတဲ႔ ေလေျပေအးရယ္။ ေက်ာက္တုံးကိုလာရိုက္ခတ္ေနတဲ႔ ပင္လယ္လႈိင္းေတြရယ္။ တကယ္႔ကို စိတ္လက္ၾကည္လင္လန္းဆန္းေနပါေတာ႔တယ္။
ကၽြန္ေတာ္…..

“ညီေလးဖတ္ရႈခဲ႔တဲ႔ တက္က်မ္းေတြက တကယ္လိုက္နာက်င္ႀကံရင္ တကယ္အက်ဳိးေက်းဇူးရေစႏိုင္တဲ႔ စာအုပ္ေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ”

“ဟုတ္ကဲ႔ေျပာပါအစ္ကို ဒါေပမဲ႔ ဘာျဖစ္လဲ ”

“ဒီလိုပါ။ မင္းၾကားဖူးပါတယ္။ ဝိဇၨာနဲ႔ စရဏဆိုတာကို ”

“ဟုတ္ကဲ႔ၾကားဖူးပါတယ္။ ဝိဇၨာက အမွန္သိျမင္ျခင္း၊ စရဏက က်င္႔ႀကံအားထုတ္ျခင္း မဟုတ္လား။”

“ဟုတ္တယ္ အသိနဲ႔ အက်င္႔ပါပဲ။ အသိဆိုတာရယ္ အက်င္႔ (သို႔မဟုတ္)က်င္႔ႀကံအားထုတ္တာရယ္ အေၾကာင္းေျပၾကရေအာင္။ အရာရာေတြ႔ထိ သိရိွမွတ္သားအပ္တဲ႔ သိစရာေတြက (Knowledge)ေပါ႔။ အဲဒီေတြ႔ထိမွတ္သားအပ္တဲ႔ (Knowledge) ေတြကို သိျမင္( Awareness ) ၿပီး၊ မွတ္သားတတ္တာက ဥာဏ္ ( Intelligence)၊ ဥာဏ္က မွတ္ဥာဏ္ ( memory )မွ ထည္႔သြင္းသိမ္းဆည္းတယ္။ သိစရာေတြကို မွတ္ဥာဏ္မွာ ထည္႔သြင္းသိမ္းဆည္းထားၿပီဆိုရင္ေတာ႔ အသိဥာဏ္လို႔ ဆိုႏိုင္ၿပီ။ အဲဒီအသိေတြကို အေျခအေနအခ်ိန္အခါနဲ႔ ကိုက္ညိွခ်င္႔တြက္ ( ပညာေပါင္းဆင္႔ ) လိုက္ရင္ေတာ႔ အသိပညာပါ။ လိုအပ္သလို ျပဳျပင္ထုတ္ႏုတ္အသုံးျပဳႏိုင္ရင္ေတာ႔ ဥာဏ္ပညာ( Wisdom ) ပါပဲ။ ဒီစကားေတြကို မင္းရွင္းရဲ႕လား။”

“ရွင္းပါၿပီအစ္ကို။ အသိ၊ အသိဥာဏ္၊ အသိပညာ၊ ဥာဏ္ပညာဆိုတာေတြကို အရင္က သဲသဲကြဲကြဲ မသိခဲ႔ဘူး။ အစ္ကိုေျပာျပမွပဲ ရွင္းသြားတယ္။ ဆက္ေျပာပါဦး။ ”

“တကယ္ေတာ႔လူမွာ ရုပ္နဲ႔နာမ္ဆိုၿပီး ေပါင္းစပ္ရွိေနၾကတဲ႔အထဲမွာ ရုပ္နဲ႔စိတ္လို႔လည္း ေျပာႏိုင္တယ္။ အဲဒီမွာ ဟိုးငယ္ရြယ္စဥ္ စကားမေျပာတတ္ခင္ကတည္းက ၾကားရ၊ ျမင္ရ၊ ေတြ႔ထိရတာေတြကို မွတ္သားခဲ႔ၾကတယ္။ ဘယ္လိုမွတ္သားခဲ႔တယ္ဆိုတာျပန္မသိရေလာက္ေအာင္ကို မ်ားျပားလွစြာပဲ မွတ္သားတာေတြ လုပ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဘယ္အသက္အရြယ္ေရာက္ေရာက္မွတ္သားမႈေတြ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ေနရေတာ႔တာပဲ ညီေလးရဲ႕။ အဲဒီမွတ္သားမႈေတြကို ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည္႔ရင္ အမိ၊ အဖ၊ သက္ႀကီးရြယ္အို၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအျပင္ စာေပ၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္သဘင္ပညာရွင္ေတြ၊ ေလးစားအားက်ခဲ႔တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ေျပာစကားေတြ၊ အျပဳအမူေတြကိုလည္း မွတ္သားထားတတ္ၾကတယ္။ အဲဒါေတြကို စိတ္ထဲမွာလည္း မွတ္သားထားေတာ႔တာပဲ။ ”

“အဲဒီစိတ္ဆိုတာကို ရွင္းျပပါဦး။”

“စိတ္ဆိုတာ သိတတ္တဲ႔သေဘာပဲ။ ဗုဒၶဘာသာမွာ ေျပာတဲ႔ စိတ္အေၾကာင္းနဲ႔ စိတ္ပညာရွင္ေတြေျပာတဲ႔ စိတ္အေၾကာင္းက မတူၾကဘူး။ စိတ္ရဲ႕သဘာဝကို ခ်ည္းကပ္ၾကည္႔တဲ႔အခါမွာ ဗုဒၶဘာသာမွာေျပာတဲ႔ စိတ္အေၾကာင္းက ပိုၿပီးအေသးစိတ္တယ္။ ပိုၿပီးနက္ရႈိင္းက်ယ္ျပန္တယ္။ အခု ေလာလာဆယ္မွာေတာ႔ စိတ္အေၾကာင္းေျပာေန၊ ရွင္းေနရင္ အစ္ကိုတို႔ ရည္ရြယ္ရင္း မေရာက္ဘဲေနမွာစိုးလို႔ စိတ္အေၾကာင္း ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ နားၾကမယ္။ စိတ္သဘာဝကို အေသးစိတ္ သိခ်င္ရင္ ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ ဒိေဌဒိဌမတၱံစာအုပ္ကိုဖတ္၊ သစ္ခ်ေတာင္ဆရာေတာ္ဦးတိေလာက ေရးသားေတာ္မူတဲ႔  “ပ႑ိတေဝဒနိယက်မ္း” ကို ဖတ္ေပါ႔ကြာ။ အခုဆက္ၿပီး သိစိတ္၊ မသိစိတ္နဲ႔ သိစိတ္တစ္ဝက္နဲ႔ သိစိတ္တစ္ဝက္၊ တစ္နည္းေျပာရရင္ Conscious, Unconscious, Subconscious mind အေၾကာင္းေျပာရေအာင္”

          “ေစာေစာကေျပာခဲ႔တဲ႔အထဲမွာ စိတ္ထဲမွာ မွတ္သားထားတယ္ဆိုတာ ဘယ္စိတ္ထဲမွာ မွတ္သားခဲ႔တာလဲအစ္ကို ”

“သိစိတ္ ( Conscious Mind ) ၊ မသိစိတ္ ( Unconscious Mind ) နဲ႔ သိစိတ္တစ္ဝက္ ( Subconscious Mind ) ဆိုၿပီး၊ စိတ္ကို ထပ္ခြဲၾကည္႔ၾကတယ္။ အေတြ႔အထိသိမႈေတြကို သိစိတ္ကသိၿပီး မွတ္သားတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆို မသိစိတ္ထဲအထိ မွတ္သားတယ္။ အားလုံးေတာ႔ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလိုမွတ္သားလိုက္၊ စိစစ္လိုက္နဲ႔ လုပ္တာကေတာ႔ သိစိတ္တစ္ဝက္ ( Subconscious ) မွာပါ။ ဆိုပါေတာ႔ကြာ မင္းကို ေမးမယ္။ “သံပုရာသီး” လို႔ေျပာလိုက္၊ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ မင္းဟာ ခ်ဥ္တယ္၊ အဝါေရာင္(သို႔) အစိမ္းေရာင္ရိွမယ္ဆိုတာေတြကို မင္းဟာ ျပန္စဥ္းစားစရာ မလိုေအာင္ မွတ္သားသိရိွေနလိမ္႔မယ္။ အဲဒီလိုပဲ  “သံတုံး” လို႔ၾကားလိုက္တာနဲ႔ မင္းဟာ မာေက်ာမယ္၊ ၾကမ္းရွႏိုင္တယ္။ ေလးပင္မယ္ဆိုတာေတြကို တစ္ဆက္တည္းသိျမင္ေနပါလိမ္႔မယ္။ အဲဒီလိုပဲ မင္း ကိုယ္တိုင္သိျမင္ေနတာေတြ၊ မသိစိတ္ထဲအထိ ယုံၾကည္လက္ခံထားတာေတြက အမ်ားႀကီးရိွေနမွာပါပဲ။ သို႔ေပမယ္႔ “ဘဝရည္မွန္းခ်က္” လို႔ေျပာလိုက္၊ ေမးလိုက္ရင္ေတာ႔ မင္းအလြယ္တကူေျပာႏိုင္၊ ျမင္ႏိုင္၊ သိႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။”

“ကၽြန္ေတာ္ ေျပာႏိုင္တယ္အစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္က ေအာင္ျမင္တဲ႔စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ ျဖစ္ခ်င္တာဗ် အစ္ကိုရ။”

“ေသခ်ာလား ညီေလး”

“ေသခ်ာပါတယ္”

“ဒါဆိုထပ္ေမးမယ္။ ဘယ္လိုေသခ်ာတာလဲ။”

“ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတတ္ဘူး ေအာင္ျမင္ခ်င္တာပဲ သိတယ္။”

“အဲဒါပဲ….ညီေလး၊ လူေတြဟာ ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္၊ ေက်ာ္ၾကားခ်င္တယ္၊ ေငြေၾကးျပည္႔စုံခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဘယ္အတိုင္းအတာ၊ ဘယ္လိုပုံစံနဲ႔ဆိုတဲ႔ အပိုင္းက်ေတာ႔ မေရရာၾကဘူး။ မေျပာႏိုင္၊ မျမင္ႏိုင္၊ မသိႏိုင္ၾကဘူး။ အဲဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲ သိလား ညီေလး”

“မသိဘူး အစ္ကို”

“ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈ မရိွလို႔ပဲ”

“ဗ်ာ”

“ဟုတ္တယ္ ေလာကမွာ ပိုင္ႏိုင္ေသခ်ာမွ ထင္ရွားျပတ္သားတာေလ။ မပိုင္ႏိုင္ မေသခ်ာရင္ မထင္ရွား မျပတ္သားဘူး။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာကို ပိုင္ႏိုင္ေသခ်ာမွ ထင္ရွားျပတ္သားတဲ႔အျမင္နဲ႔ ခိုင္မာတဲ႔အလုပ္ေတြ လုပ္ၾကၿပီး အဲဒီျဖစ္ခ်င္ရာကို ရရိွပိုင္ဆိုင္မွာကြဲ႔ညီေလးရဲ႕။ ေစာေစာက စကားနဲ႔ ျပန္ဆက္ရရင္ မင္းကိုယ္တိုင္ သိရိွမွတ္သားထားတဲ႔ သံပုရာသီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သံတုံးဆိုတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းရဲ႕ မသိစိတ္ထဲအထိ ခိုင္ခိုင္မာမာယုံယုံၾကည္ၾကည္ျဖစ္ေနတာ ဘယ္အခ်ိန္ၾကားၾကား ဘယ္လိုပဲေမးေမး တိက်တဲ႔အေျဖကို သိျမင္ၿပီးသား၊ ယုံၾကည္ၿပီးသား ျဖစ္ေနတာေၾကာင္႔ပဲ။ “ဘဝရည္မွန္းခ်က္”က်ေတာ႔  တိက်မႈမရိွဘဲ “ေအာင္ျမင္တဲ႔လုပ္ငန္းရွင္” ဆိုၿပီး ေဝေဝဝါးဝါးျဖစ္ေနေတာ႔တာကိုး။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ မင္းကိုယ္တိုင္ မင္းရဲ႕ ဘဝရည္မွန္းခ်က္ကို တိတိက်က်မသိျမင္ဘဲ ယုံၾကည္မႈ မရိွတာေၾကာင္႔ပဲ။ ဒီေတာ႔”


“အဲဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျပာရ၊ လုပ္ရမွာလဲ အစ္ကို။ ”

“ဒီေတာ႔ မင္းကိုယ္မင္း ေသခ်ာေအာင္ စစ္ေဆး၊ ေမးျမန္းရမယ္။ ဘယ္လိုစစ္ေဆး၊ ေမးျမန္းရမလဲဆိုေတာ႔ ပထမဆုံး မင္းဘဝရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲဆိုတာ တိတိက်က် သိေအာင္လုပ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ လူေတြဟာ ထင္ေယာင္၊ ထင္မွားစိတ္နဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ရိွတတ္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ တကယ္ျဖစ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘဲ ထင္ေယာင္မွားၿပီး ျဖစ္ေနတတ္တဲ႔ စိတ္ေပါ႔။ ဥပမာ.. ငယ္ငယ္ကတည္းက ေလးစားအားက်ခဲ႔ရသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆိုေတြကို ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာလို႔ ထင္ေယာင္မွားျဖစ္တတ္ၾကတာမ်ဳိးေပါ႔။ တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ သူက ရုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္ဟိန္းကို အားက်သူျဖစ္တယ္။ သူ တကယ္က်င္လည္ေနထိုင္ေနရတာက နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ခုရဲ႕ ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္ေလးမွာပါ။ ရုပ္ရည္ကလဲ အတန္အတင္႔ေခ်ာတဲ႔လူဆိုေတာ႔ အားလုံးက  “ကိုေက်ာ္”  “ကိုေက်ာ္” နဲ႔ ေခၚၾကပါတယ္။ သူကလည္း အဲဒီအေပၚေက်နပ္အားရျဖစ္ေနတဲ႔အျပင္ ေက်ာ္ဟိန္းလိုပဲ အမူအယာအမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္၊ ျပဳမူေျပာဆိုေနတာေပါ႔။ ၿပီးေတာ႔ တစ္ေန႔မွာေအာင္ျမင္ရမယ္လို႔လည္း ယုံၾကည္ေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူ႔အသက္(၄၀) ေလာက္ ေရာက္တဲ႔အထိ ဘာမွ မည္မည္ရရျဖစ္မလာခဲ႔ဘူး။ ေက်ာ္ဟိန္းလို ေျပာလိုက္၊ ဆိုလိုက္၊ ေလ႔က်င္႔လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္လြန္သြားခဲ႔ရတာပါ။ သူ အိမ္ေထာင္ၾကၿပီးလို႔ ကေလး ၂ ေယာက္ ရခဲ႔တာေတာင္ ဒုံရင္း ဒုံရင္းပဲ ရိွေနတယ္။ ညီေလး စဥ္းစားၾကည္႔စမ္းကြာ။”


“သူက ျဖစ္ခ်င္တာပဲ ရိွတာကိုး။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ မပါဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင္႔လို႔ ထင္ပါတယ္။”

“အဲဒီလိုေျပာရင္လည္း ရတယ္။ အဲဒီထက္ေသခ်ာတဲ႔ မွတ္ခ်က္တစ္ခုေျပာရရင္ ဒီလူဟာ ယုံၾကည္မႈအလြဲႀကီးကို တည္ေဆာက္ဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္မက္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ဘဝဆုံးသြားတာလို႔ ေျပာရမွာပဲ။ အဲဒီလိုလူေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္ ညီေလး။ လြဲမွားယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ ဘဝဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေရွ႕မေရာက္ဘူး။ မတိုးတက္ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ယုံၾကည္မႈအစစ္အမွန္ဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္ ေတြ႔ျမင္သိရိွ၊ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ႏိုင္တာနဲ႔ အဲဒီလူဟာ အလွ်င္အျမန္နဲ႔ တိုးတက္ျမင္႔မားသြားႏိုင္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕တကယ္႔ဘဝယုံၾကည္မႈကို သိရင္၊ ျမင္သာထင္ရွားရိွၿပီဆိုရင္ အဲဒီယုံၾကည္မႈကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ကိုင္ဖို႔ လြယ္ကူသြားသလို အဲဒီဘဝယုံၾကည္မႈဟာ ကိုယ္႔ရဲ႕မသိစိတ္ထဲမွာအထိ ေရာက္ရိွသြားတာနဲ႔ေသခ်ာၿပီ  ဒီလူဟာ သူ႔ဘဝရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ၿပီပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ဘဝမွာ ျဖစ္ခ်င္ရခ်င္တဲ႔ေအာင္ျမင္မႈဟာ ကိုယ္တကယ္ျဖစ္ခ်င္တာဟုတ္၊ မဟုတ္ စီစစ္ဖို႔လိုတယ္။ ဘယ္လိုစီစစ္မလဲဆိုေတာ႔  ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာဟာ သူမ်ားေတြကို အားက်ၿပီးျဖစ္ခ်င္ေနတာလား ဆိုတာ စီစစ္ပါ။ အမ်ားအားျဖင္႔ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘဲ ဒါေလးျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာပဲ ဆိုၿပီး ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေမြးေနတာကလည္း တကယ္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ မဟုတ္ဘူး။”

“ဟုတ္ကဲ႔အစ္ကို ေလးစားအားက်ၿပီး သူမ်ားျဖစ္ေနလို႔ ကိုယ္လည္းျဖစ္ခ်င္တာမ်ဳိးက တကယ္႔ျဖစ္ခ်င္စိတ္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိပါၿပီ။”

“ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က တိုက္တြန္းလို႔ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္လာတာလည္း အစစ္အမွန္မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး တကယ္လို႔ “ငါ” ဒီလိုျဖစ္ရင္ အာလုံးက ေလးစားအားက်မွာ၊ ငါ႔ကို ေမာ္ၾကည္႔ၾကရမွာ” လို႔ ဆိုၿပီး ျဖစ္ခ်င္စိတ္မွာရိွေနရင္လည္း ဒါျဖစ္ခ်င္စိတ္အမွန္ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ျဖစ္ခ်င္စိတ္က သိစိတ္နဲ႔မွတ္သားတာေတြ၊ သိစိတ္တစ္ဝက္နဲ႔ လက္ခံထားတာေတြကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး မသိစိတ္ရဲ႕အားထဲမွာ ရိွေနတယ္။ အဲဒီစိတ္ကို ယုံၾကည္စိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ေတြမွာ ဒီျဖစ္ခ်င္စိတ္၊ ယုံၾကည္စိတ္က ေပၚထြက္လာသလဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔ဘဝယုံၾကည္မႈ အမွန္တကယ္ တစ္ဆင္႔ျမွင္႔ခ်င္တဲ႔အခါမွာ ေပၚထြက္လာတတ္တယ္။ ေစာေစာက ညီေလးကို ေမးခဲ႔တုန္းက “မင္းဘဝရည္မွန္းခ်က္ဟာ ေအာင္ျမင္တဲ႔စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္လို႔ မင္းေျပာခဲ႔တယ္ေနာ္။”
“ဟုတ္ပါတယ္အစ္ကို”
“ေအာင္ျမင္တဲ႔စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ဆိုေတာ႔ ဘယ္လိုစီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္လဲ”
“ေဟာ္တယ္ပိုင္ရွင္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ပါ အစ္ကို”
“ဟုတ္ၿပီ အဲဒီ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးျဖစ္ဖို႔အတြက္ မင္းအားက်တဲ႔သူေၾကာင္႔လား။ မင္း တကယ္ျဖစ္ခ်င္တာလား။ ေသခ်ာစဥ္းစားစီစစ္ၾကည္႔ပါဦး။ တစ္ေယာက္ေယာက္က တိုက္တြန္းတာေၾကာင္႔လား။ ”