အရြယ္ေရာက္သြားတဲ႔သားေလးသို႔

ေန႔ပိုင္းမွာ အေမ အရမ္းအလုပ္မ်ားတယ္သားရယ္

သားနဲ႔ကစားဖို႔ အေမ႔မွာ အခ်ိန္မရိွပါဘူးကြယ္။

သားနဲ႔ ကစားနည္းေလးေတြ ကစားဖို႔ေျပာေပမယ္႔္         

အေမ႔မွာ သားအတြက္ အခ်ိန္မရပါဘူးကြယ္။

သား အဝတ္ေတြေလွ်ာ္ရတယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ရတယ္။ ခ်ဳပ္လုပ္ရတယ္။

သားရဲ႕ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးယူလာၿပီး ၾကည္ႏူးစရာေတြ မွ်ေဝဖို႔ေျပာခ်ိန္မွာ

“ေနာက္ေတာ႔ၾကည္႔တာေပါ႔၊ ငါ႔သားရယ္” လို႔ အေမေျပာမိတယ္ကြယ္။

ညဖက္မွာ သားကို အေမသိပ္ပါတယ္။

သား ဘုရားရိွခိုးသံကို အေမၾကားတယ္။ မီးပိတ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ႔ တံခါးဆီကို ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီးထြက္ခဲ႔ပါတယ္။

သားနဲ႔အတူ တစ္မိနစ္ေလာက္ပိုၿပီး ေနခ်င္မိတယ္။

ဘဝအခ်ိန္ေတြ တိုေတာင္းလြန္းတယ္။ ႏွစ္ကာလေတြ လွ်င္ျမန္စြာကုန္ဆုံးသြားပါတယ္။

ကေလးငယ္ေလး လွ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားလာပါတယ္။

သားက အေမ႔ဘက္မွာ မရိွေတာ႔ပါဘူး။

သူ႔ရဲ႕ရင္တြင္းစကားေလးေတြ မွ်ေဝၿပီး မေျပာေတာ႔ပါဘူး။

ဓါတ္ပုံစာအုပ္ေလးအေဝးကို ေရာက္သြားပါၿပီ။

ကစားနည္းေတြကိုလည္း မကစားေတာ႔ပါဘူး။

ညအိပ္ယာဝင္ အနမ္းေတြလည္း မေပးေတာ႔ပါဘူး။

အိပ္ယာဝင္ဘုရားရိွခိုးေတြလည္း
မၾကားရေတာ႔ပါဘူး။

အားလုံးဟာ အတိတ္အခ်ိန္ရဲ႕ကိစၥေတြ ျဖစ္သြားပါၿပီ။

အလုပ္မ်ားခဲ႔တဲ႔
အေမ႔လက္ေတြ အခု အားေနပါၿပီ။

အေမ႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြရွည္လွ်ားလြန္းေနပါတယ္။

ကုန္ဖို႔ ခက္ခဲလြန္းပါတယ္။

အတိတ္အခ်ိန္ကို
ျပန္သြားၿပီး သားေတာင္းဆိုခဲ႔တာေတြ

ျပန္ၿပီး လုပ္ေပးခ်င္မိတယ္…သားရယ္။

( To My Groun-Up Son by Unknown author ကို ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။ )