က်မရဲ႕အိမ္ေဖၚမေလး
ခံစားေနရတဲ႔အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈကို မသိက်ိဳးႏြံျပဳခဲ႔ေပမယ္႔ - ေနာက္ဆုံး အၾကမ္းဖက္မႈ
က်မအိမ္အထိ ေရာက္လာခဲ႔ၿပီေလ…
က်မနဲ႔ က်မေယာက်္ား ခီရွမ္း ဟာ ေဒလီဇာတိပါ။ က်မေယာက်ာ္းက အထက္တန္းဘဏ္အရာရိွအျဖစ္လုပ္ကိုင္ၿပီး၊
သုံးႏွစ္တစ္ခါ ၿမိဳ႕အသစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းရပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ က်မတို႔
ဘင္ဂေလာ ၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ပါတယ္။ က်မတို႔
ဘင္ဂေလာ ၿမိဳ႕ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ ဂီးတလို႔ေခၚတဲ႔ အိမ္ေဖၚမေလးတစ္ေယာက္ ငွားခဲ႔ပါတယ္။
သူမဟာ ရွက္တတ္္ေၾကာက္တတ္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ္႔
သိပ္မၾကာမွီ သူမဘဝကို ဖြင္႔ဟေျပာပါတယ္။ သူမဟာ ေၾကာက္စရာႏွိပ္စက္မႈရဲ႕သားေကာင္ပါ။ ညတိုင္းလိုလို
သူမေယာက်္ား ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ပါတယ္။ သူမရွာေဖြသမွ်ကို အရက္ေသာက္တယ္။ ေလာင္းကစားလုပ္တယ္။
သူမမွာ ေကၽြးေမြးဖို႔ ကေလးသုံးေယာက္ရိွပါတယ္။
တစ္ညမွာေတာ႔ က်မရဲ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္သမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ
ညစာစားရင္း၊ အိမ္ေဖၚမေလးရဲ႕ဒုကၡဆိုးကို က်မေယာက်္ားကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ လင္နဲ႔မယားၾကားမွာ
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါသူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ကိစၥလို႔ က်မေယာက်္ား ျပန္ေျပာပါတယ္။ အိမ္ေဖၚမေလးကိစၥကို
စိတ္ဝင္စားမယ္႔အစား သမီးေတြရဲ႕ေက်ာင္းကိစၥကို ပိုစိတ္ဝင္စားသင္႔တယ္လို႔ က်မေယာက်္ား
ေျပာပါတယ္။ ဒါဟာ က်မ အေကာင္းဆုံးလုပ္ရမယ္႔ကိစၥဆိုၿပီး သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။
ေန႔တိုင္း က်မတို႔အိမ္ကို ႏွစ္ႏွစ္လုံးလုံး
လာၿပီး၊ အိမ္ေဖၚမေလး အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ သူမခံစားေနရတာ က်မ မ်က္ျမင္ပါ။ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ
ရိုက္ႏွက္မႈေၾကာင္႔ အညိဳအမဲစြဲ၊ ေရာင္ကိုင္းေနပါတယ္။ သူမရဲ႕အေျခအေန ပိုၿပီး ဆိုးဆိုးလာတာကို
ေတြ႔ပါတယ္။ သနားပါတယ္လို႔ ေတြးမိေပမဲ႔ ဘာမွ အေရးတယူ လုပ္မေပးမိပါဘူး။
သူမကို ေဆာင္ရြက္ေပးမဲ႔အစား၊ က်မဘဝရဲ႕လုပ္ေဆာင္စရာကိုပဲ
ဆက္လုပ္မိပါတယ္။ က်မေယာက်္ား အလုပ္အေျခအေနေကာင္းပါတယ္။ က်မတို႔ၾကား ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ပါပဲ။
ေခ်ာေမာတဲ႔ သမီးႏွစ္ေယာက္အတြက္လဲ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
သို႔ေပမဲ႔ ဒီအေျခအေနေလးဟာ သိပ္မၾကာပါဘူး။
က်မသမီးႀကီး ဒီပိကား သူ႔မရဲ႕စာနယ္ဇင္းဘာသာရပ္မွာ
အေတာ္ႀကိဳးစားရတာ က်မ သတိထားမိတယ္။ သမီးရဲ႕ပေရာဖက္ဆာကို က်မ လာေတြ႔တဲ႔အခါ သတင္းဆိုးႀကီးကို
ၾကားလိုက္ရပါေတာ႔တယ္။ က်မသမီး ဒီပိကား အတန္းမတက္တာ
ေလးလရိွၿပီတဲ႔။
က်မေယာက်္ားနဲ႔က်မ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေမးတဲ႔အခါမွာ
ေက်ာင္းမွာေတြ႔တဲ႔ေကာင္ေလးနဲ႔ ေက်ာင္းမတက္ေတာ႔ဘဲ၊ လက္ထပ္ဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္လို႔ သမီးေျပာပါတယ္။
ဒီအေျခအေနနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ သမီးကိုေျပာၾကပါတယ္။
သူမ ဘဲြ႔ရတဲ႔အထိ ေက်ာင္းဆက္တက္ရမယ္။
က်မသမီး ေခါင္းမာေနပါတယ္။ သူမရည္းစားေကာင္ေလးက
ေက်ာင္းထုတ္ခံထားရၿပီး၊ အလုပ္မရိွပါဘူး။ အရက္လဲ အရမ္းေသာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ က်မတို႔
စိုးရိမ္မိတာပါ။ က်မသမီး လက္ထပ္ဖို႔ အခ်ိန္ဆြဲထားလိမ္႔မယ္လို႔ က်မထင္မိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္
သူ႔စိတ္ကို က်မတို႔ ေျပာင္းႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တကယ္မျဖစ္လာခဲ႔ပါဘူး။
က်မသမီး ညဥ္႔နက္ပိုင္းပါတီေတြ တက္ပါတယ္။
သူမကို စည္းကမ္းနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ႔အခါ၊ သတ္ေသမယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ပါတယ္။
က်မေယာက်္ား သမီးကို လက္ထပ္ဖို႔ မကန္႔ကြက္ခဲ႔ခ်ိန္မွာ အေျခအေန သိပ္ဆိုးသြားပါၿပီ။ အသဲကြဲရပါၿပီ။
က်မမွာ ေရြးစရာမရိွေတာ႔ပါဘူး။ အရက္သမားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔ သေဘာတူေပးလိုက္ရပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment