အခ်စ္ႀတိဂံ

( အခ်စ္တြင္ပါဝင္ေသာ အဂၤါရပ္မ်ားကို ပါေမာကၡစတန္းဘာဂ္ ေဖၚထုတ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ အခ်စ္တြင္ ပါဝင္ေသာအပိုင္းမ်ားကို သိမွသာ အတိုင္းအတာကို စဥ္းစားႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ လူတိုင္းမကင္းၾကသည္႔ အခ်စ္ႀတိဂံ အယူအဆကို ဆရာခင္ေမာင္သန္း(စိတ္ပညာ) ေရးသားျပဳစုေသာ လူ႔သဘာဝႏွင္႔ စိတ္ပညာစာအုပ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။ ) 

အခ်စ္ႀတိဂံ

          ေယးတကၠသိုလ္မွ စိတ္ပညာပါေမာကၡစတန္းဘာဂ္သည္ သူ၏ေလ႔လာမႈ အေျမာက္အျမားအေပၚ အေျခခံၿပီး အခ်စ္တြင္ အဂၤါ (၃) ရပ္ပါဝင္ေၾကာင္း တင္ျပခဲ႔သည္။ ထိုအဂၤါ (၃)ရပ္မွာ တာဝန္ယူမႈ၊ ရင္းႏွီးမႈႏွင္႔ ရမၼက္ တို႔ျဖစ္ပါသည္။

တာဝန္ယူမႈ

          အခ်စ္ႀတိဂံမွ သိမႈႏွင္႔ဆိုင္ေသာအပိုင္းသည္ တာဝန္ယူမႈျဖစ္သည္။ တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး စတင္ေတြ႔ဆုံခါစတြင္ တာဝန္ယူမႈဟူ၍ မရိွေသး။ သိကၽြမ္းလာသည္႔အခါမွသာ ထိုအပိုင္းသည္ ႀကီးထြါးလာသည္။ တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး ဆက္ႏြယ္မႈသည္ ေရရွည္တည္တံ႔မည္ဟု ခန္႔မွန္းထားပါက တာဝန္ယူမႈသည္ ျဖည္းျဖည္းႏွင္႔ မွန္မွန္တက္လာသည္။ လ်င္ျမန္စြာတက္လာၿပီးသည္႔ေနာက္တြင္ ပုံေသျဖစ္လာ၏။

ရင္းႏွီးမႈ

          အခ်စ္ႀတိဂံမွ ခံစားမႈအပိုင္းကို ရင္းႏွီးမႈဟု ေခၚခဲ႔သည္။ နီးစပ္မႈ၊ စိတ္သေဘာခ်င္း တိုက္ဆိုင္မႈတို႔သည္ ရင္းႏွီးမႈတြင္ ပါဝင္သည္။ လူသားတစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး ေတြ႔ဆုံၾကၿပီးေသာအခါ ရင္းႏွီးမႈသည္ လ်င္ျမန္စြာ တိုးတက္လာခဲ႔သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တျဖည္းျဖည္းႏွင္႔သာ တိုးတက္ခဲ႔ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ေျပာင္းလဲမႈ မရိွေတာ႔ဘဲ တည္ၿငိမ္သြားေတာ႔သည္။

          တစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး နီးကပ္စြာ ဆက္ႏြယ္ေနၾကေသာ လူသားမ်ားသည္ ကြဲကြာသြားပါက သူတို႔၏ ခံစားမႈမ်ားျပင္းထန္လာတတ္သည္။ လြမ္းတသသျဖစ္ေနၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ သူ႔ကြယ္ရာတြင္ တျခားသူက မည္သို႔မည္ပုံ ျပဳမူေနလိမ္႔မည္ကို မသိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္၏။

ရမၼက္

          အခ်စ္ႀတံဂံမွ အပိုင္းတစ္ပိုင္းမွာ ရမၼက္ျဖစ္သည္။ ရမၼက္မွာ အခ်စ္ႏွင္႔ ပတ္သက္ေသာ အျပဳအမူ ျဖစ္ေပၚလာေရးအတြက္ ေစ႔ေဆာ္မႈေပးသည္႔ အဂၤါရပ္ျဖစ္သည္။ လင္ခ်စ္ မယားခ်စ္တြင္ ရမၼက္သည္ အေျခခံက်သည္။ “ခုျမင္ခုႀကိဳက္”ေသာ လွ်ပ္တစ္ျပက္ အခ်စ္ေရးမ်ားမွာ ဤအဂၤါရပ္ကိုသာ အေျခခံတတ္သည္။ ရင္းႏွီးမႈလည္း မရိွ၊ တာဝန္ယူရန္လည္း စိတ္ကူးမရိွသည္႔ အခ်စ္အမ်ဳိးအစားျဖစ္သည္။

          ဤေစ႔ေဆာ္မႈတြင္ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္း ပါဝင္၏။ တစ္ပိုင္းမွာ ဆြဲငင္မႈျဖစ္ၿပီး၊ က်န္တစ္ပိုင္းမွာ တြန္းကန္မႈျဖစ္သည္။ ဆြဲငင္အားသည္ အတက္ျမန္သလို အက်လည္းျမန္၏။ အရိွန္လည္း ေသလြယ္၏။ တြန္းကန္အားမွာမူ အတတ္ေႏွးၿပီး အက်လည္း ေႏွးသည္။

          စတန္းဘာဂ္က ရမၼက္သည္ အရက္ႏွင္႔တူသည္ဟုဆို၏။ အရက္ေသာက္ကာစတြင္ တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ရုံမွ်ႏွင္႔ အရိွန္တက္လာသည္။ ရီေဝေဝ မူးတူးတူးျဖစ္လာသည္။ ဤခံစားမႈကို ႏွစ္ၿခိဳက္သျဖင္႔ အရက္ကို ဆက္လက္ေသာက္လာေသာအခါ က်င္႔သားရလာ၏။ တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ရုံမွ်ႏွင္႔ ယခင္ခံစားမႈမ်ဳိးကို မရႏိုင္ေတာ႔။ ေသာက္တတ္ကာစ ရသည္႔အေျခအေနမ်ဳိးလည္း မရေတာ႔။ အရက္ကို ရွားရွားပါးပါး ရွာေဖြမေနရဘဲ ႀကိဳက္သေလာက္ ေသာက္ႏိုင္သည္႔ အေျခအေနျဖစ္ပါက ပို၍ပင္ ဆိုးလာေသးသည္။ ထိုအခါ သင္သည္ အရက္အေပၚ တန္ဖိုးထားမႈလည္း ရိွေတာ႔မည္ မဟုတ္ပါေပ။

          အခ်စ္ႀတိဂံတြင္ အဂၤါသုံးခုအနက္မွ မည္မွ်ပါသနည္း။ တစ္ခုသာ ပါသေလာ။ ႏွစ္ခုပါသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ သုံးခုပါသေလာ။ အဂၤါရပ္ပါဝင္မႈ အေျခအေန အမ်ဳိးမ်ဳိးကို လိုက္ၿပီး အခ်စ္ေရးသည္လည္း အစားစားရိွေနမည္ ျဖစ္သည္။

          ရင္းႏွီးမႈလည္း မရိွ၊ တာဝန္ယူမႈလည္း မရိွ၊ ရမၼက္လည္း မရိွသည္႔ အမ်ဳိးအစားသည္ အနိမ္႔ဆိုး အခ်စ္အမ်ဳိးအစား ျဖစ္၏။ လူသားႏွစ္ဦး ေတြ႔ဖူးရုံသာရိွသည္႔ အဆင္႔ပင္ျဖစ္သည္။ အခ်စ္မဲ႔ ဆက္ႏြယ္မႈ ေခၚရေပမည္။

အခ်စ္ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိး

          ရင္းႏွီးမႈ၊ ရမၼက္ႏွင္႔ တာဝန္ယူမႈတို႔သည္ အခ်ိန္ႏွင္႔လိုက္ၿပီး အေျပာင္းအလဲရိွႏိုင္သည္။ အဂၤါရပ္တစ္ခု၏ ပမာဏေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင္႔အမွ် အခ်စ္ႀတိဂံ၏ ပုံသ႑ာန္သည္ ေျပာင္းလဲလာမည္ ျဖစ္သည္။ ႀတိဂံ၏ အက်ယ္အဝန္းသည္ အခ်စ္၏ ပမာဏျဖစ္သည္။ အခ်စ္ပုံစံပင္ ျဖစ္၏။ ဧရိယာႀကီးေလေလ၊ အခ်စ္ပမာဏႀကီးေလေလ ျဖစ္၏။