အချိန်တိုင်းဇင်

ဇင်တရားကျင့်သူတပည့်တစ်ဦးသည် ဆရာအဖြစ်ပြန်လည်သင်ပြပေးခြင်း မပြုနိုင်မှီ၊ ဆရာထံတွင် ဇင်တရားကို ၁၀ နှစ်မျှအတူနေပြီး၊ လေ့လာရပါတယ်။ ဆရာတော်နန်အင်းထံသို့ ၁၀နှစ်ဇင်တရားတော်ကို လေ့လာပြီး ဆရာတစ်ဦးဖြစ်နေသူ တန်နို လာရောက်လည်ပတ်ပါတယ်။ ထိုနေ့တွင် မိုးရွာသဖြင့် တန်နိုသည် သစ်သားခုံဖိနပ်စီးပြီး၊ ထီးဆောင်လာပါတယ်။ ခရီးဦးကြိုနုတ်ဆက်ပြီးနောက် ဆရာတော်နန်အင်းမှ ဤသို့မှတ်ချက်ပြုပါတယ်။

          “မင်း ခုံဖိနပ်ကို ခန်းမထဲမှာ ချွတ်ခဲ့တယ်ထင်တယ်။ မင်း ထီးကို ဖိနပ်ရဲ့ ဘယ်ဖက်မှာ ထားခဲ့လား၊ ညာဖက်မှာ ထားခဲ့လား။”

(Zawgyi)      

  ဇင္တရားက်င္႔သူတပည္႔တစ္ဦးသည္ ဆရာအျဖစ္ျပန္လည္သင္ျပေပးျခင္း မျပဳႏိုင္မွီ၊ ဆရာထံတြင္ ဇင္တရားကို ၁၀ ႏွစ္မွ်အတူေနၿပီး၊ ေလ႔လာရပါတယ္။ ဆရာေတာ္နန္အင္းထံသို႔ ၁၀ႏွစ္ဇင္တရားေတာ္ကို ေလ႔လာၿပီး ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေနသူ တန္ႏို လာေရာက္လည္ပတ္ပါတယ္။ ထိုေန႔တြင္ မိုးရြာသျဖင္႔ တန္ႏိုသည္ သစ္သားခုံဖိနပ္စီးၿပီး၊ ထီးေဆာင္လာပါတယ္။ ခရီးဦးႀကိဳႏုတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ ဆရာေတာ္နန္အင္းမွ ဤသို႔မွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။

          “မင္း ခုံဖိနပ္ကို ခန္းမထဲမွာ ခၽြတ္ခဲ႔တယ္ထင္တယ္။ မင္း ထီးကို ဖိနပ္ရဲ႕ ဘယ္ဖက္မွာ ထားခဲ႔လား၊ ညာဖက္မွာ ထားခဲ႔လား။”

          တန္ႏို ရုတ္ရက္ေတြေဝၿပီး၊ အေျဖမေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဇင္တရားေတာ္ကို အခ်ိန္တိုင္း သိမွတ္ေနျခင္း မရိွေၾကာင္း သူ႔ကိုယ္သူ သိရိွသြားပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင္႔ တန္ႏိုသည္ နန္အင္းထံတြင္ တပည္႔ခံၿပီး ဇင္တရားေတာ္ကို အခ်ိန္တိုင္းသိမွတ္ေစရန္၊ ၆ႏွစ္ထပ္မံ၍ ေလ႔လာခဲ႔ပါတယ္။

( Every-minute Zen by 101 Zen Stories ကိုဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။ )