Paradigm shift- a great and important change in the way sth is done or thought about..
လုပ္ကိုင္မႈ သို႔မဟုတ္ စဥ္းစားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေရးပါေသာ ေျပာင္းလဲမႈ။
ထိုသို႔ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ေသာ Paradigm shift-ကုိ အေတာ္မ်ားမ်ား ေနရာမ်ားတြင္ ေျပာတာ ၾကားရသည္။ တခ်ိဳ႕ဆရာမ်ားကလည္း Paradigm ကို သိမွတ္နားလည္မႈ ဟု ဘာသာျပန္ၾကသည္လည္း ရိွပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုသည္ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္သေလာက္၊ ထိေတြ႕မႈ ရိွသေလာက္ ကိုမူတည္၍ မိမိ၏ စိတ္တြင္ ထိုအေၾကာင္းအရာ အေပၚသိမွတ္ နားလည္းထားျခင္း ကို ဆိုလိုသည္။ Paradigm ကို ေျပာင္းလဲေစေသာ အခ်က္အလက္မ်ားတြင္ စာဖတ္ျခင္း၊ သင္တန္းတက္ျခင္း စေသာ အသိပညာ ျဖည္႔ဆည္းမႈမ်ား ပါ၀င္သည္။ ေနရာအသစ္မ်ားသို႔ သြားေသာအခါ ယဥ္ေက်းမႈပံုစံ အသစ္မ်ားေၾကာင္႔ Paradigm လည္းေျပာင္းလဲ ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ Meditation ဟုေခၚေသာ တရားရႈမွတ္ျခင္း ၊ အဖန္တလဲလဲ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္းတို႔လည္း ပါ၀င္သည္။
ယခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ ေခတ္သည္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျမန္ဆန္ေသာေၾကာင့္ မူမ်ားကို အေသကိုင္စြဲ ထားျခင္းမ်ားကို ေလွ်ာ႔ခ်သင္႔ျပီး။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ ျဖစ္ရသည္ကို ရွာေဖြကာ အေလွ်ာ့ အတင္းျဖင့္ သေဘာထားမ်ားကို ထားသင့္သည္။ ထိုအခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ၾကံဳေတြ႔ရသည္ကို သံုးသပ္၍ တင္ျပခ်င္ပါသည္။ ထိုအျမင္မွာ ကၽြန္ေတာ္၏ ပုဂၢလိကအျမင္သာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔၊ အျမင္မတူညီမႈမ်ားလည္း ရိွႏိုင္ပါသည္။
စင္ကာပူႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေလယာဥ္စီးပါက ၃-နာရီေက်ာ္သာ ၾကာျမင္႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြာျခားခ်က္မွာမ်ားစြာ ျဖစ္ပါသည္။ စင္ကာပူမွာ ပထမႏိုင္ငံျဖစ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တတိယႏိုင္ငံ အဆင္႔ျဖစ္ပါသည္။
အျခားေသာ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး ကြာျခားခ်က္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ေဆြးေႏြးေရးသားျခင္း မျပဳပါ။ ေနထိုင္မႈပံုစံ မတူညီသည္မ်ားကိုသာ ေရးသားပါမည္။
အဓိက ေတြ႔ရသည္မွာ တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အ၀တ္အစားဆင္ယင္မႈမ်ားမွာ ေခတ္မွီ လွပါသည္။ စင္ကာပူမွာ ပူအိုက္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေသးေသာ ငယ္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကို ၀တ္ဆင္ေလ့ရိွၾကပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွ စင္ကာပူတြင္ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကေသာ ေက်ာင္းတက္ၾကေသာ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ထိုသို႔တိုေသာ ေသးငယ္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကိုလည္း ၀တ္ဆင္လာၾကပါသည္။ ထိုသို႔ ၀တ္ဆင္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာအသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ဖ်က္ဆီးသည္ ဟု အြန္လိုင္းမ်ားတြင္ ေ၀ဖန္သံမ်ားကို ၾကားရပါသည္။ ထိုသို႔ အျပင္ တစ္ခါတစ္ရံ တြင္ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ မိန္းကေလး မ်ား၊ သရုပ္ေဆာင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခားေမာ္ဒယ္မ်ားကို တုပကာ ၀တ္ဆင္ၾကပါသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္လည္း ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈကို ဖ်က္ဆီးသည္ ဟု ေ၀ဖန္ၾကပါေသးသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆရာK ေရးေသာ Burmese Cultures စာအုပ္ကို မဖတ္ရေသးေသာေၾကာင္႔ ဆရာက မည္သို႔ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈကို ပံုေဖာ္ေရးသားသည္ကို မသိပါ။ ဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ ေရးသားေသာ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚခင္မိ်ဳးခ်စ္သည္ ျမန္မာ႔ရိုးရာ ဓေလ႔စရိုက္မ်ားကို ပံုေဖာ္ရာတြင္ ေတာရြာဓေလ့မ်ားကို ပံုေဖာ္ေရးသားခဲ႔သည္။
ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားသည္ စင္ကာပူတြင္ ေနထိုင္စဥ္ စင္ကာပူသူမ်ားနည္းတူ ၀တ္စားဆင္ယင္ျခင္းသည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ထိခိုက္ျခင္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း ရိွသည္ဟူ၍ ကၽြန္ေတာ္ မထင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ေရာမမွာေနရင္ ေရာမသားကဲ့သို႔က်င္႔ရမည္ ဟူေသာ စကားရိွသည့္အျပင္ အ၀တ္အစားဆင္ယင္မႈႏွင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ကြဲျပားသည္ဟု ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
၀တ္ဆင္သူကို လံုျခံဳမႈေပးႏိုင္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ထိုသို႔၀တ္ဆင္ျခင္းသည္ ေ၀ဖန္ရန္ မလိုဟု ထင္မိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆိုလွ်င္လည္း မိမိ၀တ္ဆင္မည့္ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚ မူတည္၍ အဆင္ေျပသလို ၀တ္ဆင္ႏိုင္သည္ ဟု ထင္မိပါသည္။
ထိုသို႔ေသာ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ ဟူေသာ စကားမ်ားကိုသံုးကာ အာဏာရွင္တို႔ လက္သံုး စကားမ်ားျဖင့္ ၀ါဒျဖန္႔ေ၀မႈကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မွဳိင္းမိေနေသာေၾကာင္႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႔၀ါဒ ျဖန္႔မႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ဟူသည္ ခ်ိတ္ထမီ ၀တ္၊ ပံုေတာ္ ဖိနပ္စီးရမလို ျဖစ္ေနပါသည္။ ေယာက်ၤားမ်ား ဆိုလွ်င္ လည္ကတံုးအကီ်၀တ္ကာ၊ ေတာင္ရွည္ပုဆိုး ၀တ္ရမည္ကဲ႔သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႔ေခတ္မွီစြာ ၀တ္စား ဆင္ယင္ျခင္းမ်ားကုိ ရုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယိုမ်ားတြင္ ေလာ္မာျခင္း၊ အက်င္႔စာရိတၱ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမ်ားႏွင္႔ တြဲကာ ပံုေဖာ္ခဲ့ပါသည္။ အေပၚယံ ၀တ္ဆင္မႈႏွင့္ အတြင္းအက်င့္ စာရိတၱ ပုံစံမ်ားကို တြဲကာ ပံုေဖာ္ခဲ႔သည္။အေပၚယံေက်ာ စဥ္းစားေလ့ရိွကာ ပံုေသသတ္မွတ္ စဥ္းစားနည္းမ်ားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အသားက်ေစခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ စဥ္းစားနည္းမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အေမ၊ အေဖ၊ ဦးၾကီး၊ ဘၾကီး အရြယ္မ်ားက စဥ္းစားသည္ဆိုေသာ္ မ်ားစြာ မေထာင္းသာလွေသာ္လည္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔အရြယ္ ေခတ္ပညာကိုတတ္ေသာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ေနထိုင္ၾကသူမ်ားထံမွ ေ၀ဖန္သံ မ်ားၾကားရေသာအခါ ၀မ္းနည္းမိပါေတာ့သည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေရာက္ရိွေသာ ေနရာအသစ္၊ ယဥ္ေက်းမႈအသစ္တြင္ မိမိတို႔၏ ေတြးေခၚမႈမ်ားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကဟု ထင္ျမင္မိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ တရားေသ ေတြးေခၚမႈမ်ားျဖင့္ အသားက်ခဲ႔ျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သည္မွာ Paradigm shift မလုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဟု ထင္မိသည္။ ေထာက္ခံေသာဖက္မွ မေနရင္ေတာင္မွ ၾကားေနေသာဖက္တြင္ ရိွသင့္သည္ ဟု ထင္ျမင္မိသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ အခြင့္သင့္သျဖင္႔ Singapore Polytechnics တြင္ Advanced Diploma Course တစ္ခုကို တက္မိသည္။ ေက်ာင္းသူမ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင္႔ ၁၇-ႏွစ္ ၁၈-ႏွစ္ ခန္႔မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေဘာင္းဘီတိုမ်ား၊ စကတ္တိုမ်ားမွာ ေက်ာင္းသူတိုင္းလိုလိုပင္ျဖစ္သည္။ မေလးႏြယ္၀င္ ေက်ာင္းသူမ်ားကေတာ့ ေဘာင္းဘီရွည္မ်ား၊ အကီ်ၤလက္ရွည္မ်ားကို ၀တ္ဆင္ေလ႔ရိွသည္။
ထိုသို႔ ေဘာင္းဘီတို၊ စကတ္တို ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ ေလာ္လီေဖာက္ျပားျခင္းမွာ မည္သို႔မွ် မပတ္သက္ပါ။ ထို႔ျပင္ ရထားေပၚ၊ ကားေပၚတြင္ ထိုသို႔ ၀တ္ဆင္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားလည္း ဖိတ္ေခၚေသာမ်က္လံုး၊ ျမူဆြယ္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ မၾကည့္ၾကပါ။ သူတို႔ဘာသာပင္ တည္ၾကည္စြာ ေနထိုင္ၾကသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ားစု ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေသာ ဗုဒၶဘာသာသည္ မိန္းကေလးမ်ား၏ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း မရိွပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈမွလည္း ကန္႔သတ ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း မရိွပါ။
ကၽြန္ေတာ္၏ ယခုအျမင္ကို လက္ခံပါဟု ဆိုလိုရင္းမဟုတ္ပါ။ ကြဲျပားေသာ အျမင္တစ္ခုအျဖစ္သာ လက္ခံ ၾကည္႔ရန္သာျဖစ္၏။ အျခားတစ္ဖက္မွာ စဥ္းစားၾကည့္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေရာက္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈအသစ္၏ လက္ခံပံုမ်ားကို အတြင္းအထိ စဥ္းစားၾကည့္ေစလိုျခင္းျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment