ဤသုေသတနက ပါရမီ(Genius) ႏွင္႔ ေျပာင္ေျမာက္မွဳ(Accomplishment)
ကို ခြဲျခားၾကည္႔သည္။ ျခားနားမွဳသည္ ဘုရားသခင္၏ မီးပြင္႔လည္း မဟုတ္၊ ဥာဏ္ရည္(IQ) လည္း
မဟုတ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ ႏွင္႔ ျပဳလုပ္ေသာ ေလ႔က်င္႔မွဳ(Deliberate practice) ျဖစ္သည္။
ထိပ္တန္းေရာက္ေအာင္ ေအာင္ျမင္မွဳတို႔သည္ သူတို႔၏ အတတ္ပညာကို နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
လက္ေတြ႔ ေလ႔က်င္႔ၾကသည္။…..
တခုခုကို
ဖိုးကပ္စ္လုပ္၍ ေလ႔က်င္႔ဖန္မ်ားလာေသာအခါ၊ ကၽြမ္းက်င္မွဳသည္ ေအာ္တိုမစ္တစ္ ျဖစ္လာသည္။
ကၽြမ္းက်င္မွဳသည္ မသိစိတ္ထဲ ဝင္သြားသည္။ ထိုမွတဆင္႔ ထပ္မံေလ႔က်င္႔ဖန္မ်ားလာ ေသာအခါ
ကၽြမ္းက်င္မွဳသည္ ေအာ္တိုမစ္တစ္ ျဖစ္လာသည္။ ကၽြမ္းက်င္မွဳသည္ မသိစိတ္ထဲဝင္သြားသည္။
ထိုမွတဆင္႔ ထပ္မံေလ႔က်င္႔ဖန္မ်ားလာေသာအခါ ပါေဖါင္းမင္႔အေကာင္းစားတို႔သည္ ဦးေႏွာက္မွတ္ဥာဏ္ထဲ
ျဖစ္စဥ္တရား အျဖစ္ စိမ္႔ဝင္သြားသည္။
သေဘာမွာ
ပါရမီသည္ နားလည္ရခက္ေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ မဟုတ္ေပ။ ေမွာ္လည္း မဟုတ္ေပ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွရိွ၊
ဇြဲရိွရိွ ပ်င္းစရာေကာင္းေသာ ထပ္တလဲလဲ လုပ္ငန္းကို ျပဳစု ထူေထာင္ႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္သာ
ျဖစ္သည္။
ေမာင္စူးစမ္း
(ပါရမီ
မီးပြင္႔လား၊ အေလ႔အက်င္႔လား..ေဆာင္းပါးမွ)
No comments:
Post a Comment